Hoe steiler mijn leercurve, hoe gelukkiger ik zakelijk ben

Wanneer ik me een rijk man voel

Een tijdje geleden riep ik half dronken en wat brallerig in de kroeg dat ik: ‘Gelukkig veel te weinig verdien voor de potentie die ik heb’. Het klinkt misschien wat vreemd. Begrijp me vooral niet verkeerd, wij komen niets te kort als het op centjes aankomt. Maar ondanks wat veel mensen denken, heb ik geen koophuis, heb ik pas recent een auto en wekt mijn horloge in sommige kringen eerder hoon dan jaloezie op. Gelukkig zijn het allemaal zaken waar ik prima mee kan leven en is er voor mij iets veel waardevoller dat ik iedere dag verdien. Een ongekend steile leercurve.

Hoe ik anderen help reflecteren

Wanneer ik een coaching traject start, werk ik altijd met een openende vragenlijst. Eén van de vragen is: ‘Doe jij je werk voor de poen, het plezier, of het prestige?’ Pas recent durfde ik toe te geven, dat er voor mij een vierde factor doorslaggevend is. Mijn groeicurve! Misschien moeten we deze in het kader van de 3 P’s, maar even ‘potentie’ noemen. Want ja, ik heb best plezier in het werk dat ik doe. Natuurlijk heeft het zijn prestige. Er lopen bijvoorbeeld ruim honderd mensen met een tattoo van mijn debuutroman Elitepauper op hun lijf. Ik ben daarmee de auteur van de meest getatoeëerde roman uit de Vaderlandse literaire geschiedenis. Connie Palmen, doe dat me maar eens na! Van de verkoop van mijn debuutromen Elitepauper en de daarmee samenhangende merchandise word ik niet rijk. Maar ik ben allesbehalve armlastig. Alleen is dat allemaal niet dé reden waarvoor ik iedere ochtend uit bed kom.

Ik sta niet op in de jacht naar geld, er- en herkenning door anderen en zelfs niet om een dag lekker te lachen. Dat is allemaal ontzettend fijn, maar als mijn leercurve tegelijkertijd vlak is ben ik er heel snel klaar mee. Dan verveel ik me te pletter. Dan zit ik mezelf, en anderen, direct stevig in de weg en ga ik forceren en irriteren. Forceren naar een kant die ik nog niet ken om paden te bewandelen die nieuw zijn. Paden en wegen waar ik nieuwe dingen kan leren.

Wat ik uit het ondernemerschap haal

Daarom is het ondernemerschap voor mij ook zo ontzettend waardevol. Sinds ik zo’n zeven jaar geleden uit loondienst ben gestapt, is mijn leercurve veranderd in een Tour de France etappe met een finish bergop. Ik heb een goede dag gehad als mijn leercurve die dag te vergelijken is met de Col du Galibier. De steilste klim van de Tour. Wanneer alles nieuw is, alles fris is en ik wendbaar ben in alles wat ik doe. Wanneer ik samenwerk met wie ik wil. Niet zo zeer omdat ik ze aardig vind, maar omdat ik van ze wil leren. Of het nu schrijvend, ondernemend of technisch vernuft is. Ik probeer overal mee te kijken en te leren. Want dat leren, dat maakt dat ik iedere ochtend uit mijn bed kom. Buiten een kop verse filterkoffie. Die moet je me trouwens ook niet afpakken. Maar daarover later misschien meer.

Waar sommige mensen jagen naar geld of zekerheid, naar een verhoogde status, een dikke auto, iedere dag plezier, leuke collega’s, nieuwe spullen of een mooie missie. Daar jaag ik iedere dag opnieuw naar nieuwe kennis, projecten en samenwerkingen. Ik maak mijn keuzes niet op basis van poen, plezier of prestige. Maar op basis van kennis en groei. Hoe steiler mijn leercurve, hoe gelukkiger ik zakelijk ben.

Krijg een dosis lef en de nodige tools, waardoor je die nieuwe baan vindt waar je plezier uithaalt.

Weet je wat je drijfveren en motieven zijn? Doe jij wat je doet met passie en plezier? Krijg antwoord op deze vragen tijdens de online training met 6 uur coaching: ‘Op weg naar een nieuwe baan’.

BEKIJK DE ONLINE TRAINING