Prima is niet goed genoeg
Column #37
- Rubriek
- Blog
- Datum
- 3 mei 2022
- 3 minuten leestijd
Een prima dag, daar zijn er velen van. Hoeveel herinner jij je er nog? Grenzen opzoeken, actieve herinneringen en herinnerd worden. Dat is waar Freek van Kraaijkamp (36) het deze maand in zijn column over heeft. Elke maand wil hij je inspireren en neemt je mee in zijn ontwikkeling als ondernemer en persoon. Want wie je als persoon bent, bepaalt je manier van ondernemen en waar je gelukkig van wordt.
Jetset cultuur of slapen in een tipi tent?
Laatst noemde iemand me maar ‘een vreemd fladderende paradijsvogel’. Ik kon er wel om lachen, want ik kon hem geen ongelijk geven. Want als ik heel eerlijk ben dan heb ik niks met flitsende auto’s, grote huizen, dure merken en glimmende horloges. Nooit gehad, nooit begrepen. De aantrekkingskracht die dat op het overgrote deel van de beroepsbevolking heeft, gaat totaal langs me heen. Ik verkies een vale bruine kroeg boven een sterrenrestaurant. Ga liever op een obscure afgetrapte voetbaltribune staan, dan een wedstrijdje van FC Barcelona bekijken vanuit een skybox. Ik slaap liever in ons eigenhandig gerenoveerde volkstuinhuisje dan in een sterrenhotel. En ik sta honderd keer liever in mijn trainingsbroek in een vale loods te feesten, dan in een gestreken overhemd op het VIP-dek van de Amsterdam Arena af te zwaaien. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet met minder dan het beste genoegen neem.
Zeg tenminste iets als ik de kamer uitloop
Weet je wat het is? Gemiddeld is voor mij niet goed genoeg. Behalve op school dan dat was de enige plek waar een ‘vijf en een half’ wel goed genoeg was. Ik krijg jeuk van de woorden ‘prima’ en ‘wel oké’. Toen ik mijn debuutroman in 2018 bij Prometheus Uitgeverij uitbracht, was mijn grootste angst om drie sterren in de boekenkaternen van de landelijke kranten te krijgen. Drie van de vijf, precies in het midden. Vlees noch vis. Geef me er vijf, of zelfs eentje. Vind wat ik doe goed, of heel slecht. Maar vindt tenminste iets. Love me or hate me. Wat mij betreft, is het allebei goed.
Impact maken als ondernemer
Ik wil impact maken, mensen laten bewegen, onder je huid gaan zitten of zelfs het bloed onder je nagels vandaan halen. Als er iets is waar ik bang voor ben, dan is het middelmatigheid. Gezien worden als middelmatig, een middelmatig leven en middelmatige resultaten leveren. Het allerlaatste wat ik wil is opgaan in die grijze middelmaat. Zakelijk wil ik daar ver voor gaan. Rare en risicovolle projecten aannemen, ver buiten de gebaande paden gaan, knotsgekke samenwerkingen aangaan en stevig de confrontatie opzoeken. Zeker als ik geloof dat dat gaat leiden tot een meer dan prima resultaat. Met alle liefde zet ik stapjes bij, trap ik op tenen en stap ik fluitende op paden waar nog niemand is geweest. Dat kost me bloed, zweet, tranen, flink wat tegenslagen en veel stress. Maar het zorgt wel dat ik verre van ‘prima’ blijf. En dat maakt me heel gelukkig. Met onverwachte uitkomsten van knotsgekke projecten, die ik vier in vale bruine kroegen en afgetrapte voetbaltribunes. Het is eigenlijk vrij simpel
Wat ik eigenlijk wil zeggen is: kies je eigen pad, vier je eigen succes, op de manier die het beste bij je past. Kijk niet te veel naar een ander, durf het verschil je maken, zoek soms de confrontatie. Met jezelf en met een ander. Want wanneer je op die manier leeft, is het altijd meer dan prima.
Bepaal bewust je koers
Wil je meer je eigen koers varen? Ontdek je waarden, kwaliteiten en ingesleten gedragspatronen in de training Versterken van persoonlijke kracht. En ga vanuit je persoonlijke kracht uitdagingen aan en maak bewustere keuzes.