Het burn-out verhaal van Pim: “Ziekmelden is héél lastig”

Wat als je mentaal uitgeblust bent?

"Ik had al een tijdje een kort lontje en was sneller emotioneel. Toch ging ik gewoon door en zette ik zelfs een tandje bij. Maar toen mijn klachten verergerden, ging ik van een onrustig gevoel ook naar een onrustig lijf.

Op dat moment besefte ik dat ik niet 'gewoon druk' was. Er was echt iets mis. Mijn lijf stopte niet, of ik nou in bed lag of op de bank hing. Het stond in een monotone staat van alertheid en spanning."

Bedrijfsarts: 'Je weet het wel'

"Met een klap realiseerde ik me dat ik in een oud patroon zat: 'het gaat niet goed, dus om dat op te lossen moet ik harder werken.' Zo fout. Dat is precies wat je níet moet doen als je een energielek hebt.

Toen ik bij de bedrijfsarts kwam, zei hij dan ook: 'Je weet het wel, maar ik zal je maar helpen. Je bent burn-out. Het wordt tijd om eraan toe te geven en ziek te zijn.'"

Aan de bel trekken

"Bij mijn vorige burn-out kon ik de eerste weken fysiek mijn bed niet uitkomen. Ik had ook nauwelijks eetlust. Ik moest echt 'uitzieken'. En vervolgens rustig uitzoeken welke hulp er mogelijk was en waar ik behoefte aan had.

Deze keer greep ik gelukkig eerder in en ben ik sneller met een coach aan de slag gegaan."

In de weerstand

"Toch was het heftig om dat telefoontje te plegen waarin ik me ziekmeldde. Het drukte zwaar op me. Je zit toch in de weerstand, je wílt niet uitvallen.

Ik moest me echt overgeven aan het idee 'ik ben ziek'. Maar op het moment dat ik me erbij neerlegde, ging ik beter slapen en ging het vrij snel weer relatief beter."

Even niets

"Wel kreeg ik de opdracht om eerst een aantal weken helemaal niets te doen. Beetje slapen, fietsen, wandelen, op de bank zitten. 'Ga doen wat je leuk vindt,' zei de bedrijfsarts.

Ik viel in de zomermaanden uit en heb toen onder andere een week alleen op de Veluwe in een tentje gezeten voor de nodige me-time."

Wat zullen de buren wel niet denken?

"Wanneer je het zelf accepteert, duurt het nog een tijdje voor je het ook kan accepteren voor je omgeving. Voor je het proces waarin je zit toe kan geven aan de buitenwereld. Tenminste, dat was voor mij zo.

Wat zullen mijn ouders, mijn vrienden en de buren wel niet denken? Daar stond ik serieus bij stil. Belachelijk natuurlijk, maar het brein maakt rare sprongen."

Oké zoals ik ben

"De eerste keren dat ik uitsprak 'ik heb een burn-out', hoorde ik de reacties amper. Mensen zullen wel medeleven hebben gehad. Maar dat drong niet tot me door.

Het duurde even voordat ik de stap kon maken naar 'ja, ik ben burn-out, maar wat maakt het uit? Ik ben Pim en ik ben oké zoals ik ben.'

Nog steeds is dat een valkuil. Wanneer ik me inhoud om over mijn burn-out te praten, vraag ik me af: zit ik me nou weer groot te houden?"

Leven regeren

"Delen dat ik burn-out ben wordt steeds makkelijker. Maar soms heb ik daar ook gewoon geen zin in. Mensen die vragen 'hoe is het nou?' hebben natuurlijk de beste bedoelingen. Ik wil echter niet altijd bij mijn burn-out stilstaan.

Het hoeft mijn leven niet te regeren. Op een feestje hoeft een zwaar gesprek van mij soms even niet. Ik wil er dan geen ding van maken, maar gewoon genieten."

Wat wil ík eigenlijk?

"Ik ben veel bewuster geworden van mijn eigen behoeftes. Daarin kom ik van ver, heb ik wel ontdekt. Als hoogsensitief mens schuif ik heel gemakkelijk mijn eigen behoeftes opzij. Om te voldoen aan de verlangens en verwachtingen van anderen.

Neem die vraag 'hoe is het nou?' Ik voel me bijna verplicht om in geuren en kleuren antwoord te geven. Ik ben aan het leren om eerst naar binnen te kijken of ík daar wel zin in heb. En toe te geven aan mijn behoeftes. Zo is er een wereld voor me opengegaan die veel liever is voor wat Pím wil en nodig heeft."

Benieuwd hoe het verder gaat met Pim?

We mogen hem volgen gedurende zijn herstel. Elke maand praten we met hem over zijn burn-out. Over hoe hij ermee omgaat, langzaam weer opklimt en meer. Nu het weer beter met hem gaat, deelt hij zijn verhaal graag met jou.

Omdat dit zo’n persoonlijk verhaal is, hebben we de naam Pim gefingeerd.

Heb je last van werkstress?

Bewaak jij de balans tussen werk en privé? Voorkom dat je overspannen wordt, stop met rennen, bewaak je grenzen, wordt stressbestendiger en vitaler. Persoonlijke coaching vanuit Schouten & Nelissen helpt je in het omgaan met stress en spanning.

MEER OVER STRESS EN VITALITEITSCOACHING