Werkend en studerend van mavo naar master

Een drukke maar superleuke tijd brak aan. Naast haar fulltime baan en ouderschap ging Marieke studeren bij SUAS. “Ja, ik heb regelmatig nee moeten verkopen tegen vrienden. En ja, ik zat wel eens ’s nachts te werken als mijn dochter sliep. Maar het was zó leuk en ik kreeg er zó veel energie van. Het was het allemaal waard.”

Motivatie

Ook al zat er méér in, als tiener was Marieke vooral bezig met stappen en vond ze de mavo prima. Later op de meao vond ze school nog altijd leuk. Ze deed de heao erachteraan en werkte daarnaast veel in de horeca. “Toen ik op mijn 27^e riep dat ik nog de universiteit ging doen, zei mijn vader dat het tijd werd voor een vaste baan”, lacht ze.

“Ook werken vond ik leerzaam en interessant. Na jaren bij ING belandde ik op de communicatieafdeling van De Nederlandsche Bank, waar ik bijna de enige was zonder master. Mijn manager zag een harde werker in mij en gaf me een kans. Eenmaal op de cash afdeling verdiepte ik me verder in het thema kwaliteit en werd ik weer aangestoken met het leervirus. Ik wilde bewijzen dat ik het kon, mijn master halen.”

Ontmoetingen

Marieke vond het een grote plus dat de thema’s van de master Kwaliteitsmanagement direct terugkwamen in haar werk. “Iets gaan leren maar niet weten of en hoe je het kunt gebruiken in de praktijk lijkt me niks.” Verder werd ze meteen blij van nieuwe mensen ontmoeten. “Iedereen werkte fulltime en snapte wat ik doormaakte. We waren allemaal even gemotiveerd. De diversiteit qua branches bracht veel gespreksstof en leerzame invalshoeken.

Ook de professoren deden hun werk met passie. Als je het onderwerp al niet leuk vond, ging je het vanzelf leuk vinden! Tijdens mijn thesis had ik een wekelijks belmoment met mijn professor. En als ik een schop onder mijn kont of uitstel nodig had? Dan was mijn begeleider van SUAS er voor me.”

Balans

Dit alles klinkt misschien alsof studeren vanzelf ging. “Dat is niet zo. Ik werkte meer dan 36 uur naast mijn studie. Ik heb een dochter, voor wie ik de helft van de tijd zorg, en zit vaak voor mijn werk in het buitenland. Toen ik een jaar lang ook voor de Europese Centrale Bank werkte, woonde ik zelfs twee weken per maand in Frankfurt. Ook al was het super dat ik op vrijdag onder werktijd naar college mocht, dat betekende wel dat ik mijn werk soms op zaterdag zat te doen. Toch had ik altijd zin om door te gaan.

Soms moest ik mijn dochter vroeger afzetten bij een vriendinnetje, omdat ik de trein naar Zaltbommel moest halen. Op Tweede Kerstdag, toen mijn dochter bij haar vader was, zat ik bij mijn ouders te werken aan mijn thesis. 

“Ik weet nog dat ik op 30 december – op weg naar Parijs met mijn familie – achter in de auto aan het typen was.”

Steun

Mariekes vrienden en familie snapten niet altijd dat ze er zo veel voor over had. “Je kunt toch wel eventjes komen vanavond, vroegen ze dan. Ik kon niet goed uitleggen welke kick het halen van een module me gaf. Sorry, maar ik móet dit doen, was mijn antwoord. Inmiddels vinden ze het stoer en zijn ze trots. Mijn ouders hadden bij de diploma-uitreiking pas écht door wat ik gepresteerd had.” Steun kreeg Marieke ook van haar directe collega’s.

“Een keer waren we op zakenreis en zei ik dat ik geen drankje mee ging doen omdat ik iets moest afmaken. Zaten we daar met z’n drieën tot twee uur ’s nachts in de lounge gebogen over mijn Excel sheet. Ook met schrijven hielpen ze, daar ben ik vanaf de mavo al slecht in. Dus ja, ik heb enorm veel geleerd en de studie heeft me veel gebracht. Inmiddels heb ik zelfs promotie gemaakt.”

Sport

Wat Marieke - zeker tijdens drukke periodes waarin ze veel moest reizen – geholpen heeft, is sporten. “Sportte ik te weinig, dan werd ik moe en kon ik die ene borrel tussendoor niet handelen. Ik zou anderen willen adviseren te blijven doen waar je energie van krijgt. Je hebt het hard nodig. Om rijtjes uit je hoofd leren en het studeren weer uit te vinden bijvoorbeeld. Maakte ik mijn huiswerk een keer niet, dan kneep ik hem. De opluchting als anderen het ook te druk gehad hadden op hun werk… ik voelde me weer zestien!”

Blijven leren

“Ik geloof dat het goed is om je te blijven ontwikkelen”, sluit Marieke af. “Ik ben alweer aan het kijken naar een volgende studie. Recent heb ik mijn manager gevraagd om een cursus Frans bij de nonnen in Vught. Ook heb ik naar de master Bedrijfskunde van SUAS gekeken, maar daar is veel overlap met Kwaliteitsmanagement. Misschien iets met supply chain, wat aansluit bij mijn werk voor ECB. En ooit zou ik wel willen promoveren, maar dat kan ook nog als ik 65 ben. Eerst doe ik maar eens even niets. Gelukkig heb ik nog twee banen, anders zou ik me nog gaan vervelen!”

BEKIJK ALLE MASTERS